(Nad)interpretacja Resortu Finansów w sprawie zwolnienia z ZUS na podstawie specustawy

(Nad)interpretacja Resortu Finansów w sprawie zwolnienia z ZUS na podstawie specustawy

utworzone przez | kwi 21, 2020 | Aktualności | 0 komentarzy

Jestem specyficzną księgową. Swoistą hybrydą ścisłego, analitycznego umysłu z elementami humanistycznymi. Jednym z moich przymiotów jest lekka fiksacja na języku polskim i słownikowym znaczeniem poszczególnych wyrazów. Zresztą, jak się okazuje, cecha ta przydaje się w moim zawodzie, gdyż jedną z podstawowych i najbardziej istotnych metod interpretacji przepisów prawa jest wykładnia językowa. Chodzi w niej między innymi o to, iż konkretne zwroty użyte w tekstach prawnych mają swoiste znaczenie i nie powinno się ich stosować wymiennie. A jeśli już jakieś znaczenie zostało przez ustawodawcę nadane, w szczególności, jeśli zostało zdefiniowane w słowniczku, należy się nim konsekwentnie posługiwać. Oczywiście poszczególne wyrazy, czy zwroty mogą być przez różne akty prawne definiowane w inny sposób, ale to już temat na inny artykuł. Doskonałym przykładem wyrazu, który nie może być używany wymiennie jest koszt i wydatek. Dla przeciętnego człowieka synonimy, dla księgowych – dwa zupełnie inne pojęcia.

Przechodząc do meritum, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Co ważne, artykuł 16 ust. 1, w sposób enumeratywny wskazuje, jakie koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, jest to więc katalog, przynajmniej teoretycznie, zamknięty.

W artykułach 15 i 16 doszukać się można następujących sformułowań:

  1. Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 (przychody ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej, pojęcie pracownika) ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57;
  2. Art 16 ust. 1 pkt 57 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 przychody ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej, pojęcie pracownika ust. 1 i 6, art. 13 przychód z działalności wykonywanej osobiście pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 przychód z praw majątkowych ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a staż uczniowski ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290, 1669 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 534), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 pojęcie i zasady potrącania kosztów uzyskania przychodu ust. 4G;
  3. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, oraz składek na Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W Serwisie Głównego Księgowego Gofinu (który notabene polecam) przeczytałam dziś, iż na ich zapytanie w sprawie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne, które pracodawca pobrał od wynagrodzenia pracowników, “resort finansów stwierdził, że jeżeli pracodawca skorzystał ze zwolnienia (przypis autora: na podstawie art. 31zo ustawy o SARC-Cov-2) to w takiej sytuacji nie poniósł wydatków z tym związanych. W konsekwencji nie rozpatruje tych składek w kategorii kosztów uzyskania przychodów.”. Tutaj, muszę ze wstydem i kolokwialnie przyznać, że krew mnie zalała, bowiem nie są mi znane jakiekolwiek przepisy, które stanowiłyby fundament powyższego stanowiska, gdyż ustawa o podatku dochodowym wyraźnie definiuje pojęcia należności z tytułu stosunku pracy i podobnych, składek ZUS leżących po stronie płatnika, a nawet kosztów uzyskania przychodów i tego, czego za koszty nie możemy uznać. Nigdzie nie ma wskazania (również w nowelizujących ustawę o CIT ustawach o COVID-19 – tarcza antykryzysowa nr 1 i SAR-CoV-2 – tarcza antykryzysowa nr 2 lub 1.1 – jak kto woli), że o kwalifikowalności kosztu w postaci części składowej wynagrodzenia brutto stanowi wydatek na rzecz ZUS. Jest, co prawda, punkt dotyczący nieuznawania za koszt uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, ale wczytując się w specustawę wyraźnie widać, że płatnik występuje o zwolnienie ze składek, a nie ich umorzenie.

Sędzia NSA Adam Bącal na wykładach Kursu dla Doradców i Ekspertów Podatkowych zwykł mawiać, i o tym staram się pamiętać, że nie byłoby tych wszystkich bzdurnych interpretacji podatkowych, gdyby ludzie nie zadawali pytań, tylko wczytywali się w przepisy i orzecznictwo. Nie podjęłam jeszcze decyzji, co będę rekomendować moim klientom w tym konkretnym przypadku.

 

Magdalena Gadomska

Zobacz pozostałe wpisy

Tarcza antykryzysowa – dofinansowanie wynagrodzeń, składek ZUS, postojowe

Tarcza antykryzysowa – dofinansowanie wynagrodzeń, składek ZUS, postojowe

utworzone przez | mar 31, 2020 | Aktualności | 2 Komentarze

Z dniem 1 kwietnia 2020 r. zaczną obowiązywać przepisy ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw – tak zwanej Tarczy Antykryzysowej.

Ta część opracowania dotyczy możliwości dofinansowania do kosztów wynagrodzeń, należnych od nich składek na ubezpieczenie społeczne oraz kosztów prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Punkty od 1 do 3 odnoszą się do przedsiębiorców, pozostałe do samozatrudnionych, bądź świadczących usługi na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia lub podobnej.

1. Świadczenia na dofinansowania kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Przedsiębiorca, który nie posiada zaległości podatkowych oraz w płatności składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy, wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, i u którego na skutek COVID-19 wystąpiły łącznie:
– przestój ekonomiczny lub obniżenie wymiaru czasu pracy (od 20 % do 50%),
– minimum 15% spadek obrotów gospodarczych w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych 2020, do analogicznych dwóch miesięcy roku 2019, lub minimum 25% w ciągu jednego miesiąca kalendarzowego 2020 w porównaniu do miesiąca poprzedniego,

może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie z FGŚP świadczeń na dofinansowanie wynagrodzeń i należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne leżących po stronie pracodawcy na okres trzech miesięcy.

Dofinansowanie przysługuje do wynagrodzeń pracowników oraz zatrudnionych na podstawie umowy agencyjnej, zlecenie lub podobnej, o ile ich wynagrodzenie nie przekroczyło w poprzednim miesiącu 300% przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, obowiązującego na dzień złożenia wniosku (np. do wniosku składanego w kwietniu, weźmiemy pod uwagę wynagrodzenie za marzec i trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia, które dziś wynosi 15.595,74 zł), i wynosi:
– w przypadku postoju: 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy założeniu, że pracodawca wypłaci pracownikowi nie mniej niż 50% należnego mu wynagrodzenia, i nie mniej niż równowartość wynagrodzenia minimalnego (2.600 zł),
– w przypadku obniżenia czasu pracy: 50% wynagrodzenia, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego (dziś: 6.238,30 zł), przy założeniu, że pracodawca wypłaci wynagrodzenie z uwzględnieniem zmniejszonego wymiaru czasu pracy, nie mniej niż minimalne.

2. Świadczenia na dofinansowania kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne przyznawane przez Starostę na podstawie podpisanej z nim umowy i wniosku składanego do powiatowego urzędu pracy

Przedsiębiorca, u którego na skutek COVID-19 wystąpił spadek obrotów, może zwrócić się z wnioskiem do powiatowego urzędu pracy, o przyznanie na okres trzech miesięcy dofinansowania kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne, w wysokości:
– 50% wynagrodzenia, nie więcej niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <30% spadku obrotów,
– 70% wynagrodzenia, nie więcej niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <50% spadku obrotów,
– 90% wynagrodzenia, nie więcej niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <80% spadku obrotów,

Spadek obrotów liczony jest jako zmniejszenie wartości lub ilości sprzedanych towarów lub usług w ciągu 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych 2020, w stosunku do analogicznych dwóch miesięcy roku 2019.

Dofinansowanie wypłacane jest miesięcznie, na podstawie wniosku, który można złoży w ciągu 14 dni od ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy. Przedsiębiorca zobowiązany jest do utrzymania zatrudnienia przez dwukrotność okresu dofinansowania.

3. Zwolnienie z obowiązku opłacenia niezapłaconych składek ZUS dla przedsiębiorcy zatrudniającego na dzień 29.02.2020 do 10 pracowników

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą przynajmniej od 01.02.2020, zatrudniający na dzień 29.02.2020 do 10 pracowników, może złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, FP, FGŚP lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należnych za okres od 01.03.2020 do 31.05.2020 wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres.

Wniosek należy złożyć do 30.06.2020.

4. Świadczenia postojowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą lub wykonujących umowę zlecenia lub podobną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Osobie, u której w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności oraz:
– prowadzi działalność gospodarczą przynajmniej od 31.01.2020,
– nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innych tytułów,
– w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku nie osiągnęła przychodu wyższego niż 300% wynagrodzenia przeciętnego z poprzedniego kwartału (dziś: 15.595,74 zł),
– u której doszło do 15% spadku obrotów w stosunku do miesiąca poprzedniego, lub która zawiesiła działalność gospodarczą po 31.01.2020,

przysługuje świadczenie postojowe w wysokości 80% wynagrodzenia minimalnego (2.080 zł).

Osobie, u której w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności oraz:
– wykonuje umowę agencyjną, zlecenia lub podobną przynajmniej od 31.01.2020,
– nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innych tytułów,
– w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku nie osiągnęła przychodu niższego niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł) i nie wyższego niż 300% – wynagrodzenia przeciętnego za poprzedni kwartał (dziś: 15.595,74zł),

przysługuje świadczenie postojowe w wysokości 80% wynagrodzenia minimalnego (2.080 zł).

Osobie, u której w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności oraz:
– wykonuje umowę agencyjną, zlecenia lub podobną przynajmniej od 31.01.2020,
– nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innych tytułów,
– w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku osiągnęła przychód niższy niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł),

przysługuje świadczenie postojowe w wysokości sumy wynagrodzeń z tytułu wykonywania umów cywilnoprawnych w poprzednim miesiącu.

Świadczenia postojowe są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

5. Świadczenia na dofinansowania kosztów działalności gospodarczej przyznawane przez Starostę na podstawie podpisanej z nim umowy i wniosku składanego do powiatowego urzędu pracy

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, niezatrudniająca pracowników, u której na skutek COVID-19 wystąpił spadek obrotów, może zwrócić się z wnioskiem do powiatowego urzędu pracy, o przyznanie na okres trzech miesięcy dofinansowania kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w wysokości:
– 50% wynagrodzenia, nie więcej niż 50% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <30% spadku obrotów,
– 70% wynagrodzenia, nie więcej niż 70% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <50% spadku obrotów,
– 90% wynagrodzenia, nie więcej niż 90% wynagrodzenia minimalnego (1.300 zł), przy <80% spadku obrotów,

Spadek obrotów liczony jest jako zmniejszenie wartości lub ilości sprzedanych towarów lub usług w ciągu 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych 2020, w stosunku do analogicznych dwóch miesięcy roku 2019.

Dofinansowanie wypłacane jest miesięcznie, na podstawie wniosku, który można złoży w ciągu 14 dni od ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy. Przedsiębiorca zobowiązany jest do prowadzenia działalności gospodarczej przez dwukrotność okresu dofinansowania.

6. Zwolnienie z obowiązku opłacenia niezapłaconych składek ZUS dla samozatrudnionych

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą przynajmniej od 01.02.2020, opłacający składki wyłącznie na własne ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, może złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy, należnych za okres od 01.03.2020 do 31.05.2020 wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres, pod warunkiem, że jego przychód w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek nie był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w 2020 r. (15.681 zł).

Wniosek należy złożyć do 30.06.2020.

Przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek ZUS nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zobacz pozostałe wpisy